قلب من
قالی خداست
تاروپودش از پر فرشته هاست
پهن کرده او دل مرا
در اتاق کوچکی در آسمان خراش آفتاب
برق می زند
قالی قشنگ و نو نوار من
از تلاش آفتاب
شب که می شود، خدا
روی قالی دلم
راه می رود
ذوق می کنم، گریه می کنم
اشک من ستاره می شود
هر ستاره ای به سمت ماه می رود
یک شبی حواس من نبود
ریخت روی قالی دلم
شیشه ای مرکّب سیاه
سال هاست مانده جای آن
جای لکه های اشتباه
ای خدا به من بگو
لکه های چرک مرده را کجا
خاک می کنند؟
از میان تاروپود قلب
جای جوهر گناه را چطور
پاک می کنند؟
آه
از این همه گناه و اشتباه
آه نام دیر تو است
آه بال می زند به سوی تو
کبوتر تو است
قلب من دوباره تند تند می زند
مثل اینکه باز هم خدا
روی قالی دلم، قدم گذاشته
در میان رشته های نازک دلم
نقش یک درخت و یک پرنده کاشته
قلب من چقدر قیمتی است
چون که قالی ظریف و دست باف اوست
این پرنده ای که لای تاروپود آن نشسته است
هدهد است
می پرد به سوی قله های قاف دوست...^
منبع:کتاب «روی تخته سیاه جهان باگچ نور بنویس» عرفان نظر اهاری
نظرات شما عزیزان:
طلبه باحجاب(علیرضا) 
ساعت8:31---24 فروردين 1392
سلام آبجی!
ممنون که تشریف آوردین...
راستی آبجی خوبم! توی اول آهنگ متنتون بعضی جمله هاش، آدم رو به فکر فرو می بره!!! مثل اون جایی که میگه: (آیا توی دنیا اصلا عشق واقعی وجود داره؟)؛ سوال قشنگی رو برام بوجود آوردین؛ باید روی این مسئله، بیشتر فکر کرد؛ چون آدم با عشق، زندگی میکنه؛ پس چون مهمترین مسئله ی زندگی اینه باید گشت و بهترین فرد رو پیدا کرد؛ راستی همین الان یادم اومد که قرآن به این سوال من جواب داده(اشد حبا لله)/ممنونم
مجتبي
ساعت21:58---29 اسفند 1391
سال در پایان است...
نکند مهر تو با تقویم است
من ز تقویم دلت باخبرم
همه ماهش مهر است
همه روزش احساس
زنده باشی ای دوست
شادیت افزون باد...
پيشاپيش عيدتون مبارك [گل]
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: